Zwemmen

We zwemmen niet in het geld, ook al moeten we hier regelmatig dat ATM-machine opzoeken. We zwemmen wel in het zweet, en daar helpt niets tegen, maar op de een of andere manier wist iemand dat er in ons volgende hotel een zwembad zou moeten zijn. Maar voor we dat met eigen ogen kunnen vaststellen laten we ons eerst in Shanghai op het station afzetten. We weten zo langzamerhand hoe dat dat hier gaat, dus konden we makkelijk ons plekje in de trein innemen, die ons weer met hoge snelheid naar Suzhou bracht, een ritje van 'n half uur. Tegenwoordig wordt deze plaats een beetje als de achtertuin van Shanghai beschouwd, veel mensen die daar werken wonen tegenwoordig hier, omdat ze een goede verbinding hebben en de lucht hier beter is. 
Dat achtertuinidee is niet zo gek, want Suzhou is in heel China beroemd om zijn tuinen. Het is maandagochtend als we hier aankomen en heel wat rustiger als Shanghai (wellicht is hier ondertussen iedereen naar Shanghai) en kleinschaliger. Dat hier ondertussen ook vijftien miljoen mensen wonen merken we niet want we komen eigenlijk alleen in de oude stad. Dat oud is dan ook weer betrekkelijk, want ook daar zie je eigenlijk niets van, terwijl Suzhou's geschiedenis teruggaat tot voor onze jaartelling.
Waar Xian omringd was door een muur, is Suzhou omringd door water en het oude centrum is doorsneden door grachten, waarover morgen meer. Vandaag bezoeken we alleen de tijgerheuvel, een must voor alle Chinezen, en voor ons leuk omdat onze gids hier, Claire, heel veel leuke anekdotische verhalen vertelt over een waterbron voor een slechtziende monnik, een zwaard wat stenen klieft, een stenen kussen, een grafmonument voor een kuise concubine en een schaakpartij van 60 jaar. Ondertussen ligt hier een keizer begraven die nooit gevonden is omdat men niet wil graven in de fundamenten van de pagode die op de berg staat omdat die al een beetje scheefgezakt is en het bijgeloof verhaalt dat als de pagode instort de hele stad zal instorten. Dat de heuvel de vorm van een tijger heeft kunnen wij niet beamen, we voelen veel meer voor het verhaal dat drie dagen nadat die keizer hier begraven zou zijn er een tijger op de heuvel neerstreek om zijn graf te bewaken. 
Na deze excursie kunnen we dan toch naar ons hotel in de oude stad wat inderdaad een zwembad blijkt te hebben, waar we echter niet meteen in kunnen, omdat het pas van vijf tot tien 's avonds open is. De tijgerheuvel was mooi, maar ook erg zonnig dus ook heel heet, dus zijn we zo tegen de middag al behoorlijk gaar. We gebruiken de lunch dus in het hotel dat voor uitstekende sandwiches kan zorgen. Louise en ik ondernemen nog een verkenning rondom het hotel en stellen vast dat je hier relatief makkelijk kunt oversteken en zo, dat er een bloeiend avondleven moet zijn, er veeeel winkels zijn, maar weinig eetgelegenheden die ons geschikt lijken en een meer geschikte supermarkt om de hoek. Maar dan zijn ook wij toe aan een siësta. 
Even na vijven besluiten we de reputatie van dit hotel te honoreren met een diner (pizza's) en dan kunnen we eindelijk onze zwembroeken uit de koffer gaan vissen.
Het is een binnenbad en niet zo luxe dat je daar in het water exotische drankjes kunt bestellen, maar voor ons voldoet het, we zijn allang blij dat we ons even spetterend en spattend kunnen uitleven in dit wonderbaarlijke land.
Waarlijk een ontspannende afsluiting van een al even ontspannende dag In dit rustige oord.
Morgen gaan we bekijken hoe de rest van dit rustige oord er eigenlijk uitziet.

Groeten uit het altijd weer o zo spetterende Suzhou.